Czym jest brodawka łojotokowa? Poznaj jej przyczyny
Brodawka łojotokowa to łagodna zmiana skórna, która ma podłoże nowotworowe. Może pojawiać się na całym ciele, jednak najczęściej obserwuje się brodawki łojotokowe zlokalizowane w obrębie tułowia. Czym jest ta zmiana i czy można ją leczyć? Przyjrzyjmy się bliżej zagadnieniu.
Czym jest i jak wygląda brodawka łojotokowa?
Jest to jedna z najczęściej spotykanych zmian skórnych o charakterze nowotworowym, na szczęście niezłośliwa. Bywa również nazywana rogowaceniem łojotokowym, gdyż w jej szczelinach może gromadzić się sebum. Brodawka łojotokowa pojawia się przede wszystkim u mężczyzn, zazwyczaj w okolicy 30. roku życia. Może występować na tułowiu, ramionach lub owłosionej skórze głowy, jednak spotyka się również brodawki łojotokowe na twarzy (głównie powiekach) i szyi.
Brodawki mają bardzo charakterystyczny wygląd, dzięki czemu można je odróżnić od zmian złośliwych. W większości przypadków składają się z chropowatych i grudkowatych narośli, które odstają od powierzchni skóry. W ich szczelinach poza wspomnianym sebum gromadzi się także zrogowaciały naskórek.
W początkowym okresie rozwoju brodawka łojotokowa jest koloru skóry, jednak wraz ze wzrostem zmian przybiera barwę ciemnobrązową lub żółtawą. Należy podkreślić, że brodawki łojotokowe występujące na twarzy mogą się znacznie różnić od tych, które obserwujemy na tułowiu.
Przyczyny powstawania brodawek łojotokowych
Przyczyny powstawania brodawek łojotokowych niestety nie są do końca poznane. W licznych badaniach zauważono rodzinne występowanie brodawek, co wskazuje na podłoże genetyczne. Ponadto zaobserwowano, że zwiększoną ilość narośli obserwuje się u osób:
- nadmiernie opalających się,
- starszych (stąd inna nazwa zmian, czyli brodawki starcze),
- zmagających się z zaburzeniami hormonalnymi.
Ponadto przyjmuje się, że brodawki łojotokowe częściej dotykają osób, u których występuje nadreaktywność gruczołów łojowych lub niewłaściwie dbających o higienę, co skutkuje zatkaniem gruczołów.
Zdarza się, że brodawki łojotokowe powstają również na skutek noszenia zbyt obcisłej odzieży. Dotyczy to przede wszystkim niewłaściwie dopasowanej bielizny, która uniemożliwia właściwe dotlenienie komórek skóry.
Jeżeli chodzi o powstawanie brodawek łojotokowych, jedno jest pewne – proces nie wiąże się z żadnym zakażeniem. Jest to ważna informacja, gdyż daje pewność, że brodawka łojotokowa nie jest zaraźliwa.
Brodawka łojotokowa – jak zapobiec jej powstawaniu?
Znając przyczyny powstawania brodawki łojotokowej, można spróbować zapobiec jej powstaniu. Wiąże się to przede wszystkim z ochroną skóry przed nadmierną ekspozycją na słońce, niekorzystaniem z solarium i noszeniem właściwie dopasowanej odzieży. Niezwykle ważna jest również właściwa higiena.
Brodawki łojotokowe na wczesnym etapie rozwoju mają niewielki rozmiar, barwę zbliżoną do skóry oraz płaską powierzchnię. Diagnozowanie nawet tak niepozornych zmian skórnych i ich usunięcie sprawi, że zapobiegniesz ich dalszemu rozwojowi.
Jak odróżnić brodawkę łojotokową od innych zmian skórnych?
Brodawka łojotokowa bywa mylona z innymi, poważnymi zmianami, takimi jak nowotwór podstawnokomórkowy czy czerniak. Charakter nowotworowy wymienionych zmian powoduje, że każdą z nich powinien obejrzeć dermatolog, który zaproponuje dalsze leczenie farmakologiczne lub chirurgiczne.
Na jakie objawy warto zwrócić uwagę?
Pierwszym objawem pozwalającym odróżnić brodawki łojotokowe od innych zmian jest uczucie dyskomfortu. Musisz wiedzieć, że brodawkom nie towarzyszą dolegliwości bólowe, swędzenie czy pieczenie. Ponadto nowotwory złośliwe skóry mają z reguły nieregularny kształt, natomiast obrys brodawki łojotokowej jest bardzo symetryczny.
Należy również dodać, że omawiane zmiany skórne z reguły nie krwawią. Co prawda potrafią się rozrastać i zmienić kształt, niemniej jest to proces długotrwały.
Jak usunąć brodawkę łojotokową?
Usunięcie brodawki łojotokowej powinno być wykonane przez lekarza dermatologa, który na podstawie wyglądu zmiany wybierze najskuteczniejszą metodę leczenia. Może to być:
- laserowe usuwanie brodawek, które jest wykonywane w znieczuleniu miejscowym i nie powoduje powstania blizny; promieniowanie laserowe niszczy brodawkę łojotokową od wewnątrz,
- złuszczanie wierzchu brodawek – stosuje się preparaty zawierające kwas salicylowy; skuteczność tej metody zależy od regularnego stosowania leku,
- krioterapia, czyli wymrażanie brodawki łojotokowej z pomocą ciekłego azotu; w przypadku krioterapii skuteczność jest bardzo wysoka, dlatego metodę stosuje się nawet na dużych zmianach,
- łyżeczkowanie – polega na czasowym usunięciu brodawki łojotokowej, która po kilku miesiącach może powrócić,
- preparaty farmakologiczne – leki doustne oddziałują na komórki nowotworowe również znajdujące się wewnątrz zmiany.
Laserowe usuwanie brodawek łojotokowych jest jedną z bardziej skutecznych i częściej stosowanych metod. Co ważne laseroterapia musi być wykonana pod ścisłym nadzorem dermatologa, a zabieg powinien być powtórzony kilkukrotnie.
Czy brodawka łojotokowa odpada samoistnie?
Niestety samoistne obumarcie brodawki nie jest możliwe. O ile jest ona niewielka i nie przeszkadza w codziennym funkcjonowaniu, nie trzeba jaj usunąć. Należy jedynie co jakiś czas skonsultować jej kształt i wielkość z lekarzem dermatologiem.
Zagadnienie dotyczące brodawek łojotokowych jest niezwykle złożone i wymaga konsultacji ze specjalistą. Występowanie zmian, brak dolegliwości bólowych i złożony charakter sprawiają, że prawidłowa diagnoza brodawek łojotokowych wymaga dużego doświadczenia.